LOGOWANIE
KWALIFIKACJA CHM6 - STYCZE艃 2024 - ZADANIE PRAKTYCZNE NR 1
KOD ARKUSZA: CHM.06-01-24.01-SG
Podziel si臋 arkuszem z innymi i udost臋pnij go na Facebooku:
SKR脫CONA TRE艢膯 ARKUSZA:
Opracuj dokumentacj臋 procesu technologicznego otrzymywania saletry amonowej metod膮 zoboj臋tniania kwasu azotowego(V) gazowym amoniakiem. Dokumentacja powinna zawiera膰: kart臋 technologiczn膮, bilans materia艂owy, opis schematu blokowego, wykaz punkt贸w kontroli temperatury, dob贸r 艣rodk贸w ochrony zbiorowej i indywidualnej.
Sporz膮d藕 kart臋 technologiczn膮 procesu - uzupe艂nij Tabel臋 1. Korzystaj膮c z zamieszczonego wykazu danych technologicznych, sporz膮d藕 bilans materia艂owy produkcji 1 tony saletry amonowej o czysto艣ci 98% -uzupe艂nij Tabel臋 2. Na podstawie opisu procesu technologicznego otrzymywania saletry amonowej uzupe艂nij opis schematu blokowego procesu - Tabela 3. Sporz膮d藕 wykaz punkt贸w kontroli temperatury - uzupe艂nij Tabel臋 4. Korzystaj膮c z zamieszczonego wyci膮gu z karty charakterystyki substancji niebezpiecznej azotanu(V) amonu, wypisz 艣rodki ochrony indywidualnej i zbiorowej dla pracownik贸w maj膮cych styczno艣膰 z gotowym produktem - uzupe艂nij Tabel臋 5.
Opis procesu technologicznego otrzymywania saletry amonowej przez zoboj臋tnianie kwasu
azotowego(V) amoniakiem
Podstawy procesu
Przemys艂owa metoda wytwarzania saletry amonowej polega na zoboj臋tnianiu kwasu azotowego(V) amoniakiem zgodnie z reakcj膮 przedstawion膮 r贸wnaniem
HNO3 + NH3 p NH4NO3 AH = -144,9 kJ
Surowcami do produkcji s膮 gazowy amoniak oraz 56,5% HNO3. Azotan(V) amonu jest substancj膮 nietrwa艂膮. W stanie czystym topi si臋 w temperaturze 169°C. Jednak ju偶 w temperaturze powy偶ej 100°C obserwuje si臋 jego rozk艂ad, spowodowany odwracalnym charakterem reakcji zoboj臋tniania. W wy偶szej temperaturze mog膮 zachodzi膰 reakcje, w kt贸rych powstaj膮 gazowe produkty rozk艂adu: N2O, NO, NO2 lub N2. Je艣li temperatura przekracza 200°C, mo偶e nast膮pi膰 gwa艂towny rozk艂ad azotanu(V) amonu, ko艅cz膮cy si臋 niekiedy detonacj膮. Przy produkcji azotanu(V) amonu konieczne s膮 zabezpieczenia ograniczaj膮ce ryzyko zwi膮zane z operowaniem du偶膮 ilo艣ci膮 materia艂u. Jony wodorowe, chlorkowe oraz jony niekt贸rych metali (np. 偶elaza) katalizuj膮 rozk艂ad azotanu(V) amonu, zwi臋kszaj膮c ryzyko wybuchu. Korzystny jest natomiast nadmiar amoniaku, gdy偶 w 艣rodowisku zasadowym azotan(V) amonu jest bardziej stabilny.
Wydzielone ciep艂o silnie egzotermicznej reakcji mo偶e spowodowa膰 wzrost temperatury prowadz膮cy do rozk艂adu kwasu azotowego(V) oraz azotanu(V) amonu, dlatego w procesie produkcyjnym nie mo偶na bezpo艣rednio wprowadza膰 amoniaku do kwasu. Problem rozwi膮zuje si臋 przez utrzymywanie w obiegu pewnej ilo艣ci roztworu NH4NO3, do kt贸rego dozuje si臋 amoniak i kwas. Roztw贸r azotanu(V) opuszczaj膮cy neutralizator jest ju偶 cz臋艣ciowo zag臋szczony, gdy偶 w trakcie procesu woda w znacznym stopniu odparowuje jedynie kosztem ciep艂a zoboj臋tniania i unoszona jest z neutralizatora wraz z par膮.
........
........
