LOGOWANIE
KWALIFIKACJA INF4 - STYCZEŃ 2025 - ROZWIĄZANIE ZADANIA NR 2
KOD ARKUSZA: INF.04-02-25.01-SG
Podziel się arkuszem z innymi i udostępnij go na Facebooku:
SKRÓCONA TREŚĆ ROZWIĄZANIA:
Rezultat 1: Implementacja, kompilacja, uruchomienie programu
Uwaga: kryteria należy odnieść do aplikacji konsolowej, jeżeli ta nie istnieje, zastosować do aplikacji mobilnej. Kryteria dotyczą wyłącznie samodzielnie napisanego kodu. Wystarczy, że sprawdzana cecha zastosowana dla większości (90%) przypadków w
kodzie
R.1.1 Kod źródłowy zapisany w sposób czytelny: instrukcje w osobnych liniach, stosowane spacje pomiędzy operatorami, konsekwentnie stosowana wybrana konwencja dla nawiasów klamrowych
R.1.2 Kod zapisany z wcięciami dla zagnieżdżeń bloków
R.1.3 Użyte polskie lub angielskie, znaczące nazewnictwo klas, metod, obiektów
R.1.4 Użyte polskie lub angielskie, znaczące nazewnictwo pól i zmiennych. Wyjątkami od reguły są zmienne: bufor, tmp, iteratory pętli itp. Kryterium nie jest spełnione tylko wtedy, gdy nazwy zmiennych nic nie znaczą, np.: x, fun, foo, tab, tablica
R.1.5 Zastosowane typy zmiennych pasujące do problemu (np. typ boolowski jako stan, typ liczb całkowitych jako program pralki, typ tekstowy dla komunikatu) W przypadku języka Python
typ wynika z przypisanych danych
R.1.6 Podjęta próba uruchomienia kodu, co udokumentowano zrzutem ekranowym
przedstawiającym uruchomiony program lub jego kompilację
R.1.7 Program podejmuje komunikację z użytkownikiem, wyświetlane komunikaty są znaczące
R.2
Rezultat 2: Aplikacja konsolowa
Uwaga: kryteria 2.1 * 2.6 należy sprawdzić w kodzie programu, sprawdzane elementy
muszą być zapisane zgodnie ze składnią.
Gdy aplikacja nie uruchamia się, a są zapisane zrzuty ekranu z uruchomienia aplikacji, należy sprawdzić powód braku kompilacji. Jeśli występują błędy w plikach źródłowych zdającego, kryteria 2.7 * 2.10 nie są spełnione. Jeżeli błędy występują w innych plikach należy ocenić na podstawie kodu i zrzutu ekranu
W przypadku języka Python argument self nie jest wliczany do liczby parametrów oraz deklaracja pól w konstruktorze przez self. np. self.pole
R.2.1 Program składa się z programu głównego oraz trzech klas, jednej bazowej i dwóch
dziedziczących po niej. W programie głównym są powoływane obiekty obu klas potomnych
oraz wywołano na ich rzecz co najmniej jedną metodę
R.2.2 Klasa bazowa implementuje metodę o zasięgu public, która wyświetla treść komunikatu. Komunikat jest argumentem metody. Metoda nie zwraca wartości
R.2.3 Klasa pralki definiuje pole numeru programu typu całkowitego o zakresie private, inicjowane wartością 0 oraz klasa odkurzacza definiuje pole stanu odkurzacza typu logicznego o zasięgu private, inicjowane wartością fałsz. (W języku Python, dla pola typu private, dwa podkreślniki przed nazwą)
R.2.4 Klasa implementuje metodę ustawienia numeru programu o zakresie public. Argumentem metody jest numer programu. Gdy numer programu jest liczbą z przedziału od 1 do 12 metoda ustawia na tą wartość pole numeru programu. W przeciwnym wypadku pole jest
ustawione na wartość 0. Metoda zwraca wartość pola numeru programu
R.2.5 Klasa odkurzacza implementuje przynajmniej jedną metodę o zakresie public: on () lub off(). Metoda nie zwraca wartości i jest bezargumentowa. Ustawiany jest odpowiedni
stan odkurzacza
R.2.6 Metody on() lub off() wywołują metodę do wyświetlenia komunikatu lub wyświetlają
komunikat o włączeniu lub wyłączeniu odkurzacza, tylko wtedy, gdy jego stan uległ
zmianie
R.2.7 Program uruchamia się w konsoli, co jest udokumentowane zrzutem ekranu
R.2.8 Program pyta o numer prania i wczytuje liczbę. Dla liczb 1..12 wyświetlony jest komunikat
o ustawieniu programu, dla pozostałych o niepoprawnym numerze programu
R.2.9 Program wyświetla komunikat o wyładowaniu odkurzacza
R.2.10 Niezależnie od następujących po sobie kilku wywołaniach metody on () tylko raz wyświetlany jest komunikat o włączeniu odkurzacza lub w przypadku metody off() o
wyłączeniu odkurzacza
R.3
........
........
