LOGOWANIE
KWALIFIKACJA INF4 - CZERWIEC 2022 - ROZWIĄZANIE ZADANIA NR 2
KOD ARKUSZA: INF.04-02-22.06-SG
Podziel się arkuszem z innymi i udostępnij go na Facebooku:
SKRÓCONA TREŚĆ ROZWIĄZANIA:
Rezultat 1: Implementacja, kompilacja, uruchomienie programu
Uwaga: Wystarczy, że sprawdzaną cechę zastosowano dla większości przypadków w kodzie. Kryteria należy odnieść do aplikacji konsolowej, jeżeli ta nie istnieje, zastosować 1.1 h- 1.5 i 1.7 do aplikacji web
R.1.1 Kod źródłowy zapisano w sposób czytelny: instrukcje w osobnych liniach, stosowane spacje pomiędzy operatorami, konsekwentnie stosowana wybrana konwencja dla nawiasów klamrowych instrukcji blokowej
R.1.2 Kod zapisano z wcięciami dla zagłębień bloków
R.1.3 Użyto znaczące nazewnictwo funkcji / metod
R.1.4 Użyto znaczące nazewnictwo zmiennych / pól. Wyjątkami od reguły są zmienne bufor, tmp, iteratory pętli itp. Kryterium nie jest spełnione tylko wtedy, gdy nazwy zmiennych nic nie znaczą, np. x, a, tab, tablica, foo
R.1.5 Zastosowano typy pól pasujące do problemu. W przypadku Python zastosowano jawną konwersję do typu int dla wczytywanych liczb
R.1.6 Program podejmuje komunikację z użytkownikiem, np. monit o wprowadzenie danych jest znaczący (w przypadku aplikacji web podpisy kontrolek, komunikaty w konsoli)
R.1.7 Podjęto próbę skompilowania kodu, co udokumentowano obrazem przedstawiającym wykonywany program lub jego kompilację
R.2
Rezultat 2: Aplikacja konsolowa
Uwaga: kryteria 2.1 2.8 należy sprawdzić w kodzie programu, sprawdzane elementy muszą być zapisane zgodnie ze składnią
Gdy aplikacja nie uruchamia się, a zdający zapisał zrzuty ekranu z uruchomienia aplikacji należy sprawdzić powód braku kompilacji. Jeśli występują błędy w plikach źródłowych zdającego kryterium 2.9 nie jest spełnione. Jeżeli błędy występują w innych plikach ocenić na podstawie kodu i zrzutu ekranu
R.2.1 W programie zdefiniowano klasę Osoba
R.2.2 Zdefiniowano pola o zakresie private reprezentujące: id dowolnego typu liczbowego całkowitego, imię dowolnego typu tekstowego (w Python zgodnie z konwencją zastosowano jeden lub dwa podkreślniki w nazwie, np. imie)
R.2.3 Zdefiniowano pole statyczne o zakresie public. Każde powołanie obiektu inkrementuje pole (w konstruktorze). W programie głównym przed powołaniem obiektów odwołano się do pola za pomocą nazwy klasy
R.2.4 Zdefiniowano konstruktor bezparametrowy, w którym są przypisywane wartości pól: 0 dla identyfikatora, "" lub null dla imienia (w Python konstruktor z parametrami, których wartości domyślne to: 0 i "" lub null)
R.2.5 Zdefiniowano konstruktor z dwoma parametrami typu liczbowego i napisowego, wartości parametrów są przypisane do identyfikatora i imienia nowego obiektu
R.2.6 Zdefiniowano konstruktor kopiujący, którego argumentem jest obiekt klasy Osoba, w konstruktorze następuje przepisanie wartości pól obiektu do nowo utworzonej instancji (w Python metoda kopiująca z parametrem typu Osoba)
R.2.7 Zdefiniowano metodę z argumentem typu napisowego, która wypisuje lub zwraca napis w postaci: „Cześć <argument>, mam na imię <imie>", gdzie pole <argument> jest przekazane jako parametr wejściowy metody, a <imie> jest wartością pola imie obiektu klasy Osoba
R.2.8 Zapisano warunek w metodzie wypisującej imię - gdy pole z imieniem osoby jest puste wypisywany jest komunikat „Brak danych"
R.2.9 Program kompiluje się i uruchamia w konsoli, co udokumentowano zrzutem ekranu
R.3
........
........
