LOGOWANIE
KWALIFIKACJA T16 - STYCZEŃ 2019 - ZADANIE PRAKTYCZNE NR 1
KOD ARKUSZA: T.16-01-18.01
Podziel się arkuszem z innymi i udostępnij go na Facebooku:
SKRÓCONA TREŚĆ ARKUSZA:
Opracuj dokumentację związaną z produkcją 4 000 kg skrobi ziemniaczanej i kontrolą jej jakości.
Korzystając z Instrukcji technologicznej produkcji skrobi ziemniaczanej sporządź zapotrzebowanie na surowce i opakowania niezbędne do wyprodukowania 4 000 kg skrobi ziemniaczanej, wypełniając Tabelę 1. Opracuj schemat technologiczny produkcji skrobi ziemniaczanej z uwzględnieniem stosowanych surowców, dodatków i materiałów pomocniczych, odpadów i produktów ubocznych oraz parametrów technologicznych. Sporządź wykaz maszyn i urządzeń do produkcji skrobi ziemniaczanej, uzupełniając Tabelę 2.
Korzystając ze Specyfikacji dla skrobi ziemniaczanej dokonaj oceny jakości partii skrobi ziemniaczanej na podstawie porównania wyników badań laboratoryjnych z wartościami podanymi w specyfikacji, uzupełniając Tabelę 3.
Korzystając z Instrukcji oznaczania zawartości wody (wilgotności) w skrobi ziemniaczanej metodą suszarkową sporządź wykaz sprzętu i naczyń laboratoryjnych niezbędnych do wykonania oznaczenia zawartości wody (wilgotności) w skrobi ziemniaczanej, wypełniając Tabelę 4.
Wszystkie niezbędne informacje oraz druki do wypełnienia znajdują się w arkuszu egzaminacyjnym.
Instrukcja technologiczna produkcji skrobi ziemniaczanej
Do produkcji skrobi ziemniaczanej wybiera się ziemniaki o regularnych kształtach, płytkich oczkach oraz zawartości skrobi (skrobiowości) co najmniej 16%. Przyjęte i ocenione ziemniaki są magazynowane, a następnie przenoszone transportem wodnym do płuczki, podczas którego są oczyszczane z większych zanieczyszczeń i wstępnie myte.
W płuczce za pomocą wody usuwany jest z nich głównie piasek. Woda z zanieczyszczeniami jest odprowadzana do odstojników. Odważone na wadze automatycznej ziemniaki rozdrabniane są za pomocą tarki bębnowej. Następnie z otrzymanej miazgi, składającej się z ziaren skrobi, soku komórkowego (wody sokowej), wycierki (czyli błonnika), należy pozyskać tylko ziarna skrobi. W tym celu na początku procesu za pomocą wirówki usuwa się wodę sokową, a z częściowo odwodnionej miazgi wymywa skrobię przy zastosowaniu wymywaczy strumieniowych. Produktem ubocznym w tym etapie jest wycierka. Otrzymane mleczko krochmalnicze zagęszcza się w wirówce (koncentratorze) z jednoczesnym oddzielaniem wody sokowej oraz poddaje rafinacji na sitach strumieniowych w celu oddzielenia resztek włókienek. Uzyskane mleczko skrobiowe odpiaszcza się w hydrocyklonach. Ze względu na ciemnienie skrobi półprodukt poddaje się bieleniu przy użyciu dwutlenku siarki (SO2). Kolejną operacją jest odwodnienie mleczka w filtrze próżniowym. Uzyskany półprodukt zwany krochmalem mokrym, suszy się w temperaturze nieprzekraczającej 60°C w suszarkach-płótniarkach do osiągnięcia w skrobi zawartości wody maksymalnie 20%. Wysuszoną skrobię odsiewa się w odsiewaczach cylindrycznych i kieruje do automatów pakujących.
40% wyprodukowanej w zakładzie skrobi pakuje się w torebki papierowe o masie netto 500 g, 30% w torebki papierowe o masie netto 1 000 g, a pozostałą ilość w trójwarstwowe worki papierowe o masie netto 25 kg. Zapakowaną skrobię ziemniaczaną przechowuje się w magazynie w temperaturze nieprzekraczającej 20°C i wilgotności względnej powietrza 60-75% do momentu dystrybucji.
........
........
